Onze zoon Jonas (13jr) is moeilijk te doorgronden. Het liefst zit hij alleen op zijn kamer, zonder alle lastige vragen van zijn ouders. Sinds Jonas in het middelbaar startte, geven ook de leerkrachten moeilijkheden aan. Zo kan hij zeer kwaad worden als een geplande huistaak niet gegeven wordt. Koen vindt de vele wissels in leerkrachten en lokalen maar niets. Hij ervaart dit als zeer verwarrend.  Sinds kort geeft hij aan dat hij zich anders voelt. Hij vindt moeilijk aansluiting bij leeftijdsgenoten.

Linda (35) en Sven (37) zijn 5 jaar samen en hebben elk twee kinderen uit een vorige relatie. Sinds een tijd hebben ze nogal wat conflicten thuis. Voor Sven is de maat vol omdat zijn werk begint te lijden onder de relationele spanningen. Linda mist het gebrek aan intiem contact met Sven en dat maakt haar heel verdrietig. Voor beide partners kan het zo niet meer verder.

Ons zoontje wil maar niet slapen. Iedere avond opnieuw is er strijd om hem in bed te stoppen. Als hij weet dat het bijna bedtijd is, vindt hij altijd wel nog een reden om nog even iets anders te doen. Deze situatie is zeer lastig voor gans het gezin.

Ik heb momenten waarbij ik helemaal in paniek ben. Mijn hart klopt razendsnel en ik lijk geen controle te hebben over mijn gedachten. Het voelt alsof er iets grondig mis is, maar dan gaat het plots terug over. Ik merk dat ik meer en meer plaatsen vermijd omdat ik bang ben opnieuw zo’n ‘aanval’ te krijgen. 

Ik heb een heel laag zelfbeeld. Ik heb elke dag negatieve gedachten over mezelf. Die onzekerheid maakt het dagelijkse leven erg moeilijk. Ik vergelijk me vaak met anderen, voel me minderwaardig of kan dan heel jaloers zijn. Daarom vermijd ik vaak contacten met vrienden en vind ik het moeilijk om nee te zeggen uit angst voor de mening van anderen.